lost 29/9/2010
Μια φωνή από κάπου
μακρυά
με καλεί να ζήσω μια
ακόμη φορά
κι όταν τα δάκρυα
στεγνώσουν
και τα χείλη παγώσουν
τότε θα έχει
ελευθερωθεί
μια ανόητη ψυχή
που καθόλου δε
νοιαζόταν
για την υπαρξή της
χαλιόταν
γιατί δεν ήθελε να
υπάρχει
γιατί πόνο πάλι θα
'χει
το πίστευε πως μόνο
αυτό
είχε η μοίρα της σωρό
κι αυτή η ψυχή είναι
αλήθεια
είμαι εγώ κι όχι
παραμύθια
δεν θέλω ν ανοίγομαι
- δεν θάλω ν αγαπώ
γιατί όσο αφήνομαι
άλλο τόσο πονώ
κι όμως πάλι πονάω
μα δεν είναι αυτό που
με νοιάζει
το ότι δεν θα σ'έχω
πιο πολύ με τρομάζει
κατάφερες να πας πολύ
ψηλά
σε ελάχιστο χρόνο
μέσα
κι όμως άγγελοι
αγκαλιά
σ' είχαν όταν μου
δειξες μπέσα
τον λόγο που δεν
γίνεται
να είμαστε μαζί
τον λόγο που δεν μ
άφησε
να φαίνομαι χαζή
έτσι όμως νιώθω
μετά απ όσα σου είπα
για τίποτα δεν
μετανιώνω
όση κι αν ήταν η ήττα
!!!